A może boisz się miłości?

Dlaczego niektórzy tak bardzo boją się miłości?

Coraz częściej obserwuję w gabinecie ludzi bardzo samodzielnych, świetnie radzących sobie w pracy, osiągających wiele sukcesów ale jednak samotnych. Rozmawiając na temat tego, dlaczego z jednej strony ”dobrze byłoby kogoś mieć”, a z drugiej ”jest mi tak dobrze samemu/ samej”, coraz częściej obserwujemy lęk przed miłością. Kogo dotyczy i czym w takim razie jest Reaktywne Zaburzenie Przywiązania (RAD; Reactive Attachment Disorder)? RAD dotyczy osób, które:

• jako dzieci doświadczyły zaniedbania fizycznego/ emocjonalnego lub przemocy;
• jako dzieci, mieli wiele różnych postaci rodzicielskich, na przykład rodzin zastępczych itp,
• jako dzieci, zostały odebrane głównym opiekunom po nawiązaniu z nimi więzi emocjonalnej;
• jako dzieci, doświadczyły kilku traumatycznych strat;
• jako dzieci, mieli emocjonalnie niedostępnych rodziców, którzy emocjonalnie nie byli związani ze swoimi dziećmi.
   
   

Lęk przed miłością — jak się objawia?

Reaktywne zaburzenie przywiązania (RAD) u dorosłych może znacząco wpływać na życie, zwłaszcza na relacje międzyludzkie. Niezależnie od tego, czy chodzi o współpracę zawodową, przyjaźnie czy związki romantyczne, osoby z RAD mogą mieć trudności w budowaniu bliskich więzi. Wynika to z braku pozytywnego poczucia własnej wartości, co utrudnia pełne zaangażowanie się w relacje.

Dodatkowo, RAD może negatywnie oddziaływać na ogólne zdrowie psychiczne, prowadząc do dysfunkcyjnych myśli, uczuć i zachowań, które rzutują na kontakty z innymi. Z czym najczęściej zmagają się osoby cierpiące na to zaburzenie? Oto kilka kluczowych powodów, dla których relacje bywają dla nich wyzwaniem:

• Trudność z zaufaniem
  Osoby z RAD często mają problem z budowaniem zaufania. W wyniku braku stabilnych relacji w dzieciństwie, mogą postrzegać innych jako potencjalne zagrożenie, co utrudnia nawiązywanie bliskich więzi. Nawet w zdrowych relacjach, mogą stale oczekiwać zdrady lub rozczarowania.

• Lęk przed bliskością
  Często osoby cierpiące na RAD unikają zbyt bliskich relacji. Chociaż mogą pragnąć towarzystwa, bliskość emocjonalna budzi w nich lęk, co prowadzi do unikania głębszych związków lub odpychania osób, które próbują się zbliżyć.

• Problemy z wyrażaniem emocji
  Ludzie z RAD często mają trudności z wyrażaniem swoich uczuć, co sprawia, że ich partnerzy lub przyjaciele mogą czuć się odrzuceni lub niedoceniani. Brak umiejętności dzielenia się emocjami potrafi doprowadzić do licznych nieporozumień i napięć w relacjach.

• Niska samoocena
  Brak pozytywnego poczucia własnej wartości u osób z RAD powoduje, że często czują się niewystarczająco dobre dla innych. To może prowadzić do sabotażowania relacji, ponieważ osoby te zakładają, że nie zasługują na miłość i wsparcie.

• Nadmierna potrzeba kontroli
  Wiele osób z RAD stara się kontrolować swoje relacje, aby unikać bólu emocjonalnego. Taka postawa może wynikać z przekonania, że kontrolując sytuację, unikną rozczarowania. Jednak nadmierna potrzeba kontroli często prowadzi do konfliktów i dystansu w relacjach.

• Impulsywność i nieprzewidywalne zachowanie
  Dorośli z RAD mogą wykazywać impulsywne i zmienne zachowania, co utrudnia stabilne relacje. Nieprzewidywalne reakcje emocjonalne mogą wywoływać frustrację i napięcia u bliskich osób.

• Izolacja i unikanie
  Często osoby z RAD mają tendencję do wycofywania się z relacji, gdy poczują się przytłoczone lub zagrożone emocjonalnie. Wybierają izolację, aby uniknąć zranienia, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do osamotnienia.

RAD- jak się objawia?

Reaktywne zaburzenie przywiązania (RAD) to problem, który zaczyna się w dzieciństwie i może trwać do dorosłości, jeśli nie zostanie odpowiednio leczony. Zaburzenie to polega na tym, że dziecko nie jest w stanie nawiązać zdrowej więzi ze swoim głównym opiekunem. Brak silnej więzi na wczesnym etapie rozwoju może prowadzić do trwałych problemów w relacjach w dorosłym życiu.

Dorośli z RAD często wykazują oznaki wycofania, trudności w budowaniu relacji, brak okazywania uczuć, a także mają problemy z kontrolą emocji, impulsywnością i zaufaniem do innych. Takie objawy mogą znacząco utrudniać nawiązywanie znaczących więzi, prowadząc do problemów ze zdrowiem psychicznym, a w niektórych przypadkach do nadużywania substancji psychoaktywnych.

Na szczęście, skuteczne metody leczenia RAD, nawet w połączeniu z uzależnieniami, są dostępne. Terapia i wsparcie mogą poprawić jakość życia, pomagając osobom z RAD odnaleźć większe zadowolenie i stabilność.

Problemy z przywiązaniem – od łagodnych do poważnych

Problemy z przywiązaniem mogą mieć różny stopień nasilenia – od łagodnych, które łatwo rozwiązać, po te najcięższe, jak reaktywne zaburzenie przywiązania. W przypadku RAD, dziecko nie jest w stanie stworzyć zdrowej więzi z rodzicem lub opiekunem, co zaburza jego rozwój emocjonalny. Dzieci z RAD często mają trudności w relacjach, są wycofane i mogą opóźniać się w rozwoju.

Reaktywne zaburzenie przywiązania najczęściej występuje u dzieci, które doświadczyły traumy, były umieszczane w pieczy zastępczej, mieszkały w sierocińcach lub zostały oddzielone od swoich opiekunów. Choć RAD jest zwykle rozpoznawane w dzieciństwie, jego skutki mogą być odczuwalne także w dorosłym życiu. Bez odpowiedniego leczenia w młodym wieku, negatywne wzorce zachowań i emocji mogą przenosić się na relacje w dorosłości.

RAD w dorosłości – trudności i wsparcie

Dorośli z nieleczonym RAD mogą borykać się z licznymi trudnościami w życiu codziennym. Ich relacje z innymi są często napięte, a brak zaufania i problemy emocjonalne prowadzą do izolacji i poczucia osamotnienia. Co więcej, jeśli osoby te mają własne dzieci, mogą napotykać dodatkowe trudności, radząc sobie z emocjonalnymi wyzwaniami wynikającymi z zaburzeń ich dzieci.

Dlatego tak ważne jest wczesne rozpoznanie i leczenie RAD. Terapia, zwłaszcza w połączeniu ze wsparciem specjalistów, może pomóc osobom cierpiącym na to zaburzenie w budowaniu zdrowszych relacji i poprawie jakości życia, zarówno ich własnego, jak i ich bliskich.